gittikçe tamamlanan,
gittikçe yarın güneş ile yeniden doğacağına inandığım
hayallerime doğru.
Ağrıyan omuzum da ,
masumiyetimi taşıdım
bir çocuk gibi sabırsız
ve umutlu..
Çünkü renkler kargaşa yaratmıyordu
..sevmek,sevmekti çıkarsızca..
Oynadığımız oyunları bırakıp
Koşuşturmaktı gökkuşağına,
Belki daha da yaklaşmak ve dokunabilmek için..
Hayal ediyorum hala çoçukken kurduğum düşlerimi..
Yaşarken üzerine koyduklarımı..
Her geçen gün biraz daha içine battığım
Gündelik hayatlarımızın çamurunda
Boğuşarak taşıyabiliyorum umutlarımı..
Asla kirlenmesini istemediğim
Duygularım var kalbimde hala,
Bir gün elele tutuşup
Birimizin diğerini çekip çıkartacağını hayal ediyorum
Koşup yarım bıraktığımız oyunlarımızı oynarken
Rüzgar yapraklarla ritim tutup,
Çığlıklarımızı şarkılara dönüştürecek
Orkestrasıyla bekliyor olacak bizi..
ve biz bir daha ölmeyeceğiz..dönmeyeceğiz
sana bakmak zamanın sakladığı düşleri görmeye benzer
sana dokunmak
o düşleri yakalamaya..
doğum sancısı gibi hayatım,
ve sen ilk cocugumsun
Yorumlar