~lifeisMytrip ~

hayatımdaki her enkazın sonrasını seyrettim bir an'ı bile kaçırmadan, kahramanlarının isimleri ezberimde ve büyüyünce asla başka bir elde gerçekleşmeyeceğini anladığım taa o çocukluktan kalmış düzen sevgisiyle... O gözlerle öncesinide seyrettim ben, bikaç parça eşyamı hızlı hızlı katlayan annemin ellerini seyreder gibi.. daha önce kullanabileceğim aklıma gelmemişti  şimdi bütün kahramanlarını karalayıp enkazını kaldıran ellerimi

çek çıkar herhangi birinin sadece dokunmak için uyguladığı kuvvetle birazdaha içine saplanan, bazen parlak taşlarla süslenmiş bazen başka bir vurgunun kan lekelerini taşıyan hançeri vucudundan.. çek çıkar ve kaldır başını, biraz daha dik dursun vucudun, kirli kanı akıt.. yaralnmış bedenine kendi eksiklerini, pisliklerini saklayan insanların gölgesinden uzaklaş doğrul onlar ne istediklerini bildikleri için ordalar senin gölgen sana yetecektir,

Bakamadım içine doğru, ne zaman taşıyamayacağım sevgilerin uçurumuna gelsem bakamam, ne aşağı ne içeri , sırtımı çevirip dönerim geldiğim gibi geriye yada bir gayret uçmayı ,daha yükselmeyi denerim yani uzaklaşmayı sanada bakamadım ben taşınamaycak kadar büyük gibiydi ilgin gözlerin kendine bakıyor gibiydi gözlerimden öylesine hayran ve öylesine sahipsiz hayran etmeye müsaitti kendini sevdan ne tuhaf inanmıştım sanada geç farkedilmiş bir bütündük çabaladım ki ben çabaladıkça sen uzaklaştın sanki istediğin bu değilmiş gibi bakamadın bu defa senin gibi bakmasına karşı koyamadığım gözlerime hiç bir anlamı yoktu senin için ve bir açıklaması bu anlamsızlığın belkide en kolayı bir ilişki düşünmediğini söyleyip uzaklaşmaktı yada dondurmak heycanımı öylesine bir bakışla senden önce ben davranmasaydım anlamamı istediğin gibi anlayarak seni kesip ayırmasaydım bir bir sana düğümlediğim umutlarımı ozaman üzülürdüm değilmi senin istediğin mi olurdu üzüldüğümde yıllar sonra beni

daha önce parçalanmış bir hayatın parçaları gibiyiz, bütün hepsini birleştirip tamamen hayatı yakalamak mümkün değil bir parça bulsam yıpranmış yada diri tam sayıcam bizi

her harf tek başına bir anlam taşımıyor bu yüzden önce cümlelerinizi kelimelere parçalıyorum kelimeleri harflere ayırıyorum bütün öğrettettiklerinizi unutuyorum daha önemli bir şey yapıyorum kendi parçalarımı toparlıyorum hayatlarınızdan ve hayatıma,sözlerinizle düşüncelerinizle etkilerinizle saplanan hançeri çekiyorum tutup ucundan köşeleri hala yuvarlak çok iyi bilenmemiş ve buyuzden öldüremeyip sadece can yakan bilenmesi beklenmeyecek tüm kararsızlıklarınızı kusuyorum zehrinizi son kez akıtıyorum ey sevdiklerim sizin hiç olmadığınız kadar kendiniz olupta akıtamadığınız göz yaşlarınızı, son kez taşıyorum bir ben yoluyla sancılarınızı evet,bu gece son başka gece de yok siliniyor tüm fotoğraflar kapanıyor bir kitabın son sayfası ilklerinden farksız birbirinin aynı boş düz çizgili .. düşünecek bir şey bırakmıyorum ve dokunacak bir beden benden başka bir yol seçiyorum kendime daha önce denenmemiş çiğnenmemiş koca bir dünyanın tam ortasından geçen gürültülü ayak seslerimden rahatsız olaca

saçlarım ıslak,avuçlarım göğe bakıyor içimde özlediğim bir duygunun tanecikleri çarpışıyor yürüyorum benim için yağan her damlayı yakalayarak ve inadına büyümüyorum bu sabahta..

yorulmadım bölünmekten her parçanın bir bütün olduğunu idrak ettiğimden beri eksilenleri kayıp sanırdım hayatın çekip benden aldığı bazen sürüklediği tozlu yollarda bazen uyutmadığı sisli gecelerde.. göremediğim her kapının ardını merak ettim bütün kilitleri kırana kadar bekledim, ne kadar uzun sürerse sürsün ellerimdeki kesiklerden akan kanları umursamadan saatlerce durmadan zaman kaybettim anladım içi boş odaların önünde kendi yarattığım gizemin peşinden giderken eksildikçe kendimi tanıdım.. eksildikçe ağladım kendimi anladım kendimi anlamam aynı zamanda yabancı olmak demekmiş bütün tanıdık gelen yüzlere uzaklaştım.. kalıp anlaşılmayı bekleseydim bir boş oda daha bulacaktım bekleseydim gene yanılacaktım biliyorum bu yüzden ben hep Gidiyorum..! sende git,

parmaklarının bıraktığı her izi saklayacak tenim, onlar dokunacak kadar yakın olsunlar bana yeter.. sen gel de gelirim sana gelmeden yıkarım bütün duvarları 24 yıl 10 ay 7 saatte ördüğüm sen 8 inci saatte benim ol yeter .. gittiği heryere seni taşıyacak yalnızlığın olacak her halim yada en sevdiğin parçası duygular aleminin içindeki sıcaklık yüzündeki tebessüm gözlerindeki derinlik unuttuklarının kalabalığında bile en belirgin.. ne şimdin.. ne sonran sadece ikisinin arasında kalan o kısa zamanda önceside bir gibi sonrasıda ......... aç bütün yollarımı tutkularıma anlam kat bildiklerimi unuttur bütün kötü anılarınla bütün kötü anılarımı yok et sana yardım edeceğim bir elimle, ve diğeriyle elini tutarken..

işte tamamladı kısır döngüsünü senin dünyan ve geldin beni bıraktığın yere aceleyle koştururken bilmediğin bir yolda farkında olmayarak benden uzaklaşmanın seni tekrar yerlere düşürdüklerini toplamak için geri döndüreceğini,, kendinin farkında olmadığın gibi.. çekip çıkarmak istediğin bedeninin düşüşü bir boşluktu bensizlik tadında ellerimden yoksun bakışlarımla hayat bulacak koşmalıydın görmeliydin bütün yanlışları doğrularıma alışmak içinn bütün sesleri duymalıydınnn cızırtılı tiz ... şimdi benim sesimden beste yapmak için o narin parmaklarınla arp'ını sever gibi boşa geçmiş onca zamanı siler gibi hiçbişey olmamış gibi sankii nekadar alışmışız biz aslında birbirimize nekadar anlamışız birileri işlemeden önce bizleri yormadan önce herşey yolunda gibi artık herşey gördüğün gibi ve iyi sen doğrunu buldun ama bilmediğin tek şey doğrun kendini kaybetmiş...

aldırdım dedi aşık olan organlarımı bahsettiği aşk değilmiş gibi ruhsuz bir cümle kurarak ne denebilirdiki haklısın desem kapatacak dilim bütün yolarımı her kadının doğru tedavi edilmemiş yaralarını tam kalbinin üstündeki teni yüzündeki kırışıkları gözlerindeki ateşi ve içindeki kini görmeme engel dilim.. diyorki çaresiz evet yüreğim sen konus şimdi..

Her dokunduğum kadında bıraktığım acı sanki sana ulaşıyor yüksele yüksele eteklerinden ..bir gün benim aşkı sorgusuz sualsiz kabul günlerimde kazandığımdan kalan

Erkek asaletini bozdu ihanet ederek aci verdi kadına.. Kadın acıyla güçlendi ve aldı intikamını zevk almaya başlayınca adı intikam kaldı hırsının erkeğe benzedi kadına benzedi erkek ve tüm değerler paramparça oldu zaman la ilgili hiç bir ölçü kalmadı herkesi kendine benzettiği için kadın pişman Kimi düşmanlarsa savaşı başlattığı için erkek yada erkek gibi bu değişim sürecinde bazılarımız ihanet eden erkek rolunde bazılarmız ise acı ceken kadın intikam alan kadın.. hepimizin rolu var bu kargaşada bu çatışmada haklı veya haksız ağrayan bir yara var herkeste kimse olduğu gibi kalmadı oyunlarında bir sonraki aşamaya geçtik çabucak ya intikam aldık yada oturup ağladık esir kalamadık başladığımız gibi bırakmadılar bizi çünkü Ve buyüzden kabuk bağlamadı yaramız Bana ruhsuzsun diyorlar anlıyorum.. biliyorum... ben ruhumu kaybetmedim çaldırdım.. ya sizler??

SENI SENIN KENDINI KAYBETTIGIN YERDE BULMAK ISTERDIM.SIMDIKI ZMANDAN COK ONCE.GERCEKTEN KENDIN OLABILDIGINDE,BUGUNE KADAR ETRAFINDAKI BUNCA INSAN SENI SU ANKI HALINE HAZIRLAMAYA CALISMADAN ONCE..GERCEKTEN KENDINKEN.GERCEKTEN KENDINE INANIYOR VE GUVENIYORKEN..OZAMN BENDE SANA INANIRDIM...HAYAT HEPIMIZE BIRSEYLER ÖGRETIYOR BANADA MANTIGIMLA DUSNEBILDIGIM ANLARDAKI KENDIME VERDIGIM SOZLERI TUTMAYI OGRETTI..VE ÇIKARTIYORUM SENİ HAYATIMDAN.CUNKU SENIN KADERININ BENDEN ISTEDIGI SEY BU..

hiç çalışasım yok bu aralar.Öyle alıp başımı uzaklaşmak istiyorum bi kaç gün,istediğim saatte uyanmak,sallana sallana kahvaltı yapmak istiyorum..telefonumu biyerlerde unutup en sevdiğim kitaplardan birini hiç ara vermeden tekrar bitirmek ve bunu yaparken ard arda orta şekerli kahve içmek istiyorum,akşam olunca denizin nefesiyle üşümek istiyorum, iyice üşümek,soğuk acılarımı bastırıp içseslerimi susturuncaya kadar,önceyi unutup sonralardan sıyrılıp "ŞİMDİYİ" buluncaya kadar..!

Cenazemmiş gibi toplanacaksınız Üzerinizde siyahlar olacak sizin Siyah camlı gözlüklerinizin altından akacak gözyaşlarınız Tokat gibi yüzünüze vuracak yağmur Dualar ederken Acı hissetmeyeceksiniz bana inat.. Ama benim gibi Kahkahalarımı duyamayacaksınız bu mesafeden Göz yaşlarınız hızlanacak ben gülmeye devam edeceğim Üzüleceksiniz farkında olmadan Olduğunuz yerde hareketsiz kalacaksınız Çivilenmiş gibi Ne olduğunu anlamayacaksınız Söyleyemedeğiniz kelimeleri hatırlayacaksınız Son kez söylenesi Kiminiz isteyeceksiniz koşulacak bir yol olmasını ardımda yetişilecek bir nefes, Sarılacak bir beden arayacaksınız Sizce benmi öldüm?

yokuş aşağı frenleri patlak bir bisiklet kadar kontrolsüz sana geldim ilkez,bir çocuk kadar savunmasız,adı aşk koyulacak bir sevgiyle..belki ben bukadar yüklenmeseydim sevdayı,tek başıma bırakılmasaydım,sen hafifletmeyecektin ağırlığımı,gece olmasaydı o gün,sahil boylu boyunca sakin ve fenerin loş ışıkları parlamasaydı kız kulesinin tepesinden, İlk şiirimide sana yazmayacaktım ben bundan bilmem kaç yıl önce,kaçtığım ilk kadından saklanırken tek başıma ,bana tek başıma olmadığımı hissettirdiğinde vazgeçilmezimde olmayacaktın.. En melankoli gecelerin sessiz kahramanı,herşeyi hakeden halim,en güzel yanım,herhangi bir organımsın..Sen benim gücüm,sen benim aynamsın...

Hala yaşıyorum..! Bir parça insan Bir parça sen ve sınırsız gözyaşı Kendim değilim Biliyorum hepinizin kendi olamadığı anlar var Utanmıyorum Yedikçe seni doyuruyor Seni içiriyorum Ağladıkça içim Seni ağlatıyorum Gittikçe seni götürüyorum Kaldıkça! Yalnız değilim Uykusuz değilim Seni görüyorum ,yalnız değilsin Sen bendesin Benim değilsin diyormuşum Öyle değilsin Ben benimim.. (2002)

Sen git şimdi herşeyini alıp,atıp diş fırçamı toplayıp elbiselerimi kırıp kalbini koy kapıya..Çakmağımı sakladığını gizle gözlerini kör et sana ne kazandıracaksa yap.git dedim ya arkana bakmadan zamanın sana kazandırdığını sanarak.Unutacağını sayıklaa, çaren varmı ki beni kendinden saklamaktan başka..Dur sen yorulma ,ben cevapsız bırakayım bütün söylevlerini ,okumadan yırtayım mektuplarını,utanayım senden.başka bir varmış gibi davranayım nefret et,etki yorulma sen ben yorulurum,ben ben olurum hep sen şimdi gitmeyi istiyorsun diye,şimdi unutmak istiyorsun diye ben şimdi ilk günkii gibi heycanlı dokunmana izin vermediğim hala saf sevgimle uğurlayayım seni..susayım ,sen anlama beni ,nefret et ,ama git,tek çaren bu,ya yolların dayanılmaz uzaklığında saklan ,ya nefret ettiğin adamı hayal eet.bir yol bul kendine.ama git..1 derece dönmüş dünyan ,acele et daha bana çok var

yalan söyledimm..bütün sözlerim doğruydu ve sana yalan söyledim..Evet deseydin kısalırdı yollar ..inansaydın ,yada hiç olmadıgın kadar cesur olabılseydın sende butun cesaretını toplayıp bu anlamını bılmedıgın duyguları,aklına gelen her kelimeyı bırlestırıp cumle kurma kaygısı yasamadan soyleseydın bırer bırer..ben anlayacaktım senı..ısrarla kargaşa yarattığını söyleyen dilime inat,kalbimde ki tüm gücü kullanıp..Denedim olmadı şimdi sana söylediğim yalanlara inanmaktan başka çare yok.Güzeldi ellerine dokunabilcek kadar yakın olmak,aynı odada ayrı yataklarda yatıp nefes aldığım havayla tenini okşamak.anlık mutluluklar katmak,kurtarmak kendi payına,sonunu düşünmeden,sessiz,sonralardan arınmış,sonu şu an olan bir hayata ...artık gec galiba yine açıldı aramızdaki mesafe,yollar uzadıi zaman tekrar aramızdan yükseldi yavaş yavaş..birimizin birimizi çekip alamadığı iki ayrı tepenin eteklerinden,,