Ben bir yerden çıkmadım,bu yol kesişimi benim durağım.Yorulmuşum biraz ve birazda yaralı..Çöküp kalmışım bir gölge de.İyileşeceğim elbet,iyileşip devam edeceğim yoluma.Sen geçip gidebilirsin ,lakin olsaydı bir bardak suyum ikram ederdim sana ama yok işte.Hem susuz hem solgunum.Ama merak etme açılır aramızdaki mesafe de ayrı yollara düşmeyiz biz artık.Ya sen biraz önde kalırsın ya ben biraz geride.Gerisini de dert etme yol bitmeden ömür biter nede olsa..

Yorumlar

İçre dedi ki…
Okumaktan zevk aldığım sayılı kalemlerden birisin.
Hoş geldin.
lifeisMytrip dedi ki…
:) hoş buldum..Uzun zamandır zorlanıyorum yazmak için.Oysa hayat ne zaman köşeye sıkıştırsa yazardım.Sanki bir kapı açılırdı gözle görülen herşeyin anlamını yitirdiği bir dünyaya.Anahtarı hangi cebime koyduysam artık bir türlü çıkamadım.Hep yakalndım acıya! Artık buradayım,burada; okuduğum bir kaç yazar ve yazdığım bir kaç cümle ile..
İçre dedi ki…
Bu dünyada hiç kimse bir başkasını yargılayacak kadar yukarıda değildir!.
o yüzden acı çekme ya da çektiğin acıdan utanma.Ve en önemlisi arkadaş secimi.bugün dost diye kazandığımız insanlar bir bakmışsın ilerleyen zamanlar için kazanılmış düşmanlar olarak karşımıza çıkıyor.
Sevgiyle kal güzel kalem.

Bu blogdaki popüler yayınlar

YĞMR

İstanbul