Ben bir yerden çıkmadım,bu yol kesişimi benim durağım.Yorulmuşum biraz ve birazda yaralı..Çöküp kalmışım bir gölge de.İyileşeceğim elbet,iyileşip devam edeceğim yoluma.Sen geçip gidebilirsin ,lakin olsaydı bir bardak suyum ikram ederdim sana ama yok işte.Hem susuz hem solgunum.Ama merak etme açılır aramızdaki mesafe de ayrı yollara düşmeyiz biz artık.Ya sen biraz önde kalırsın ya ben biraz geride.Gerisini de dert etme yol bitmeden ömür biter nede olsa..
Oturmuş burada bu sakinliğin tadını çıkartıyorum.Denizi görmüyorum ama denizin kokusu bir kadının üstüne sinmiş.Ne zaman görsem bir coşkuya dönüşüyor aklımın içinde ve kalbimde dönüp dolaşıp beni yitiren her şey. Yitiren diyorum çünkü bir kayba benziyor hallerim.Anlamını kaybediyor birer birer sahip olduğum ,etrafında dört döndüğüm herşey..işim,ailem arkadaşlarım aşkım..Ne kadar yalnızlaştırıyor beni insanlarım.Oysa ne kadarda kalabalıklar.Yoruluyorum ,bu hazırlık evresinden bıktım düşlediğim hayatın.Bir çeşit erteleme oyala taktiği gibi..İşte hayat orada öylece duruyor iken kendime koyduğum engeller sadece ben olduğum için varlar.Aklımda dilimde kalbimde.Oysa bu kadar zor olmasa gerek. İnsan giderken ne bırakır ki bu kadar zordur gidişler.Bizi bağlayan onca duygu ,üzeremizde yük olmuş onca şey de ne. Bu soruları cevaplamak gerçekten zor mu yoksa biraz daha ileri yürümeye korktuğumuz, ayak bileğimize kadar girebildiğimiz bir deniz kenarında mı yaşamayı seçiyoruz. Fırtınalar,büyük dalga
Yorumlar
Hoş geldin.
o yüzden acı çekme ya da çektiğin acıdan utanma.Ve en önemlisi arkadaş secimi.bugün dost diye kazandığımız insanlar bir bakmışsın ilerleyen zamanlar için kazanılmış düşmanlar olarak karşımıza çıkıyor.
Sevgiyle kal güzel kalem.