Ben bir yerden çıkmadım,bu yol kesişimi benim durağım.Yorulmuşum biraz ve birazda yaralı..Çöküp kalmışım bir gölge de.İyileşeceğim elbet,iyileşip devam edeceğim yoluma.Sen geçip gidebilirsin ,lakin olsaydı bir bardak suyum ikram ederdim sana ama yok işte.Hem susuz hem solgunum.Ama merak etme açılır aramızdaki mesafe de ayrı yollara düşmeyiz biz artık.Ya sen biraz önde kalırsın ya ben biraz geride.Gerisini de dert etme yol bitmeden ömür biter nede olsa..

Yorumlar

İçre dedi ki…
Okumaktan zevk aldığım sayılı kalemlerden birisin.
Hoş geldin.
21 Temmuz, 2012 01:52
lifeisMytrip dedi ki…
:) hoş buldum..Uzun zamandır zorlanıyorum yazmak için.Oysa hayat ne zaman köşeye sıkıştırsa yazardım.Sanki bir kapı açılırdı gözle görülen herşeyin anlamını yitirdiği bir dünyaya.Anahtarı hangi cebime koyduysam artık bir türlü çıkamadım.Hep yakalndım acıya! Artık buradayım,burada; okuduğum bir kaç yazar ve yazdığım bir kaç cümle ile..
22 Temmuz, 2012 07:09
İçre dedi ki…
Bu dünyada hiç kimse bir başkasını yargılayacak kadar yukarıda değildir!.
o yüzden acı çekme ya da çektiğin acıdan utanma.Ve en önemlisi arkadaş secimi.bugün dost diye kazandığımız insanlar bir bakmışsın ilerleyen zamanlar için kazanılmış düşmanlar olarak karşımıza çıkıyor.
Sevgiyle kal güzel kalem.
22 Temmuz, 2012 11:11
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Şimdi'yi bulmak

hiç çalışasım yok bu aralar.Öyle alıp başımı uzaklaşmak istiyorum bi kaç gün,istediğim saatte uyanmak,sallana sallana kahvaltı yapmak istiyorum..telefonumu biyerlerde unutup en sevdiğim kitaplardan birini hiç ara vermeden tekrar bitirmek ve bunu yaparken ard arda orta şekerli kahve içmek istiyorum,akşam olunca denizin nefesiyle üşümek istiyorum, iyice üşümek,soğuk acılarımı bastırıp içseslerimi susturuncaya kadar,önceyi unutup sonralardan sıyrılıp "ŞİMDİYİ" buluncaya kadar..!
Devamı
Her dokunduğum kadında bıraktığım acı sanki sana ulaşıyor yüksele yüksele eteklerinden ..bir gün benim aşkı sorgusuz sualsiz kabul günlerimde kazandığımdan kalan
Devamı
Müziği sustuyor Çığlıkları çocukların Buradasın diyor Doğduğumuz yerde.. Yedi dakikalık bir nefes Tadı,rengi başka Uyanıyorsun Karşında bembeyaz bir duvar Gök artık mavi değil Sizde uyanın çocuklar.. Usulca kendini sırt üstü bıraktığın Yerle gök arasına kaynamalarından Bir sen bırakıyorsun karın içinde Her zaman kış değil ki Çıkarabilesin günahkar adamlarını Tanrı seni böyle sevmiş Yaşayacaksın  diyor Bir çocuk gülüşüne Bir merak duygusu içinde Bir umut için  Umutlar hiç acıtmaz mı insanı? Tanrı söyledi Yorulup yorulup Arayacaksın.. Arıyorum. Siyah bir elbise var üzerimde Konuşuyor;,buraya aitsin diyor Oysa çıplak değilmiydi adem ile havva Peki sen neden sus diyorsun rüzgar.. sus! Susarsam gözyaşlarım yenik düşer soğuklarına Bu mevsimin Sus diyorsun başka çaren yok Seni kendine düğümleyen onca şeyden kurtulmadan Kalk ve yuvarlan..
Devamı